bəzənmək

1. qayıd. Özünə zinət vermək, özünə bəzək vurmaq; yaraşıqlı geyinmək. Güzgünün qabağında bəzənmək.

2. məch. Bəzək vurulmaq, zinətləndirilmək, yaraşığa salınmaq, gözəlləşdirilmək, gözə xoş gələn şəklə salınmaq. Otaqların divarları zərif naxışlı xalçalarla bəzənmişdi. İ. Ş.. // Məc. mənada. Mövsimi-gül gəldi və gülşən bəzəndi bəzm üçün. X.. Təbiət bəzənir hünərimizdən; Axan şəlalələr bizə əl çalır! S. V..